Nu denk je misschien: ‘Ik moet gaan proclameren. Nog meer dan ik al deed. Ik leer de Bijbelverzen uit mijn hoofd en spreek ze uit, dan komt het goed.’ Maar misschien weet jij zelf ook wel dat het niet altijd zo werkt. Misschien heb jij de Waarheid als een toverstok proberen toe te passen, maar zag je geen verandering, en heeft dat je vertrouwen beschadigd. Heeft het onzekerheid gebracht. Heeft het (bijna) je hoop geroofd.

Proclameren is goed! Maar met alleen proclameren kom je er niet. Wanneer jij woorden uitspreekt die je brein niet echt gelooft, kan dat onhoudbaar en zelfs ongezond zijn.* Dat is logisch, als je bedenkt dat het in je binnenste kan voelen als liegen, en dat dus conflict veroorzaakt. Dat betekent dus dat de woorden die we uitspreken, ook als het Bijbelse waarheden zijn die we proclameren, ergens moeten “matchen” met wat we geloven. Alleen waarheid “opdreunen”, in de hoop dat het ons van binnen verandert, kan helpend zijn, maar is heel vaak niet genoeg, of misschien zelfs ongezond.